Het oorspronkelijk, op een rechthoekige plattegrond gebouwde woonhuis wordt afgedekt met een zadeldak. Aan het eind van de 19de eeuw werd het pand aan de achterzijde uitgebreid. De gevel aan de Maasstraatzijde is voorzien van een representatieve façade met speklagen van geglazuurde stenen. WetenswaardAan de binnenzijde is vermeldingswaard de marmeren vloer en de marmer-imitatie stuclambrizering in de gang, de stuclijsten in de oorspronkelijke kamer en de en suite rechts van de gang. Voorts is de rechtstreekse deurverbinding tussen de woonkamer en het naastgelegen klooster Birgittinessen aan de Maasstraat 17 bijzonder. Dit hangt vermoedelijk samen met de functie van het pand als dekenij. De tuinmuren van de panden Maasstraat 11, 13 en dit pand en de rechterzijgevel van het pand Maasstraat 13 vormen de begrenzing van de Begijnensteeg die de Maasstraat met het Oudkerkhof verbindt. De oorspronkelíjk circa twee meter hoge tuinmuur behorende bij de panden Maasstraat 11 en 13 is later verhoogd tot ongeveer drie meter. Die verhoging is uitgevoerd in betonsteen. Het object maakt onderdeel uit van het beschermd stadsgezicht I. Binnenstad met uitlopers. Klik op de icoontjes in de rechterkolom voor meer informatie. | Terugblik1616Op 1 januari vindt een visitatie van de weg tussen de Maasstraat en het (oude) kerkhof plaatst. Onder meer de begrenzing wordt aangegeven. De kosten bedragen een maatijd. De weg wordt met stenen geplaveid. Begin negentiende eeuwVermoedelijk wordt rond de eeuwwisseling het pand gerealiseerd. 1953Op 31 december wordt de begroting voor het jaar 1954 aan de raad gestuurd. Daarin is een bedrag van 2.600 gulden opgenomen voor de bestrating van de Begijnensteeg. Lees ook:
![]() ![]() ![]() |