Vroeger was de Koonekoel een brandkuil die waarschijnlijk een natuurlijke laagte is geweest omringd door woeste gronden. Dit soort kuilen waren bijna het jaar rond waterhoudend omdat het afwateringssysteem toen nog op een natuurlijke manier functioneerde.
De kuilen zijn hoogstwaarschijnlijk overblijfselen uit de ijstijd van 20.000 jaar geleden. Het zouden kleine dobben kunnen zijn, oftewel opstuwingen in het landschap door permanente bevriezing en oppervlakkige ontdooiing.
Boerderijen werden van oorsprong vaak bij een brandkuil gebouwd zodat bij een eventuele brand er water voorhanden was. Verder deden deze kuilen natuurlijk dienst als drinkplaats voor het vee, wasplaats voor de wekelijkse was en als natuurlijke buffer bij veel regen.
Een brandkuil is ook een onmisbare plek voor veel amfibieën. In het vroege voorjaar kun je er al soorten parend aantreffen, zoals de bruine kikker en de gewone pad. In een ‘gezonde’ poel komen het hele jaar door amfibieën voor in diverse stadia van hun ontwikkeling. Maar een gezonde poel heeft ook onderhoud nodig.
Na de aanleg van waterleiding, elektriciteit en een efficiënter afwateringssysteem heeft de koel zijn primaire functies voor de mens verloren en is deze in verval geraakt. In 2010 heeft de projectgroep O.R.B. (wat betekent deze afkorting) een herinrichtingsplan gemaakt en uitgevoerd.
Dit plan heeft zich gericht op ecologisch herstel en ontwikkeling, cultuurhistorische waarden en de beleving van het platteland voor iedereen. Vandaag de dag zien we dat kleine waterflora en -fauna in en rond de brandkuil weer floreren en dat mensen genieten van het weidse uitzicht over de weilanden en anderzijds van de blik op het dorp.
Dit object is nog niet aangewezen als beschermd monument.
Vind de locatie via