Hoogstraat aanleg promenade richting van de Markt medio 1972 GAW Beeldbank 531
Als ik u vertel dat er in de binnenstad van Weert en daarbuiten de afgelopen decennia het nodige veranderd is dan trap ik de spreekwoordelijke open deur in. Verandering is immers ‘de rode draad’ in alles wat ik in deze rubriek behandel. In dat kader ditmaal aandacht voor een echte, grote verandering: de aanleg van de promenades.
We gaan terug naar het jaar 1971. In die tijd komt Weert, net als elke andere zichzelf respecterende (winkel)stad tot het inzicht dat zijn winkelstraten omgetoverd moeten worden tot promenades; gebied alleen voor voetgangers. In principe dan. Hoe men ook mag denken over deze ingreep, duidelijk is dat de wegen van menige binnenstad op dat moment niet meer berekend zijn op het gemotoriseerde verkeer.
De oplossing van eenrichtingsverkeer werkt dan al vaak niet meer. In Weert is er in de Langstraat bijvoorbeeld in de jaren zestig slechts eenrichtingsverkeer richting Markt voor auto’s, vrachtwagens en dergelijke.
Ook vanuit Markt naar de Oelemarkt ging het wel via de Hoogstraat maar andersom moet de automobilist in die tijd gebruik maken van de Schoolstraat. Het is dan al nauwelijks meer voor te stellen dat diezelfde binnenstad ooit het verkeer van Eindhoven naar Roermond door zijn straten zag wurmen.
Maar eind 1971 valt de beslissing dat al het gelaveer door de binnenstad moet ophouden. Bijna het hele centrum wordt wandelgebied. En zo, redeneert men, krijgen we een prachtig winkelgebied waar een ieder naar hartenlust kan en mag flaneren zonder het risico te lopen van de sokken gereden te worden.
De winkeliers zien het wel zitten. Ook de horeca zal ongetwijfeld kansen gezien hebben met het plaatsen van terrassen die wat weidser opgesteld kunnen gaan worden dan de breedte van het trottoir. Het zal er in de binnenstad alleen maar gezelliger op worden! Toch?
De Hoogstraat is het eerst aan de beurt. En dat moet heel Weert en daarbuiten weten, vinden de winkeliers. De term promenade duikt dan ook voortdurend op in de advertenties in de weekbladen die in de aanloop naar de officiële opening verschijnen. Lingeriezaak Livera (dan Hoogstraat), maakt reclame – met trots? -als gelegen ‘aan toekomstige promenade‘ en dat zelfde geldt voor kantoorboekhandel Tindemans (ook dan Hoogstraat), slager van de Kamp (hoek Oelemarkt, weg) Woninginrichting Berntsen (nog steeds) en chocolaterie Mayflower (‘Flapper’, nu weg). Zelfs wolwinkel Pinguin aan de Korenmarkt 1, (nu café De Gruyter) positioneert zich aan de promenade; het trottoir voor de zaak wordt nog net meegenomen bij de werkzaamheden.
De opening vindt plaats op vrijdag 30 juni 1972. Om 18.30 opent burgemeester Frans Breekpot officieel de Hoogstraatpromenade, daarbij muzikaal ondersteund door de Stedelijke Harmonie St.-Antonius. Het is het startsein voor een hele week aan activiteiten. Natuurlijk zijn er te verwachten extraatjes vanuit de winkeliers: delicatessenzaak Kneepkens laat de grootse Emmenthaler kaas zien en dan wil schoenenzaak André Coolen niet achterblijven, hij toont de grootste schoen. Bij Tindemans kan men die vrijdagavond zijn of haar vulpen gratis laten repareren en in de etalage van Livera is een modeshow van Lingerie Foundation. Edelsmid Eloy Werz op de Oelemarkt (nog net geen promenade) pakt het wat kunstzinniger aan met een presentatie van werk van de Weertse kunstenares Irene van Vlijmen. Buiten op de promenade zelf staan muzikale verrassingen als steelband Caribian Boys en zangvereniging St.-Mathias op het programma. En natuurlijk ontbreken de kinderactiviteiten als een poppenkast en een strandbalactie niet.
Zover is het nog niet als de fotograaf de werkzaamheden aan de promenade vastlegt. Hij doet dat vanuit de Oelemarkt. In de linker benedenhoek zien we aan de trottoirbanden dat laatstgenoemd plein in zijn geheel nog niet wordt meegenomen. Slechts een smalle strook tot aan de voormalige bakkerij van Jan Schers wordt meegenomen. Dorstigen kunnen hun blik dan nog steeds parkeren vóór het terras van Café Het Swaentje.
Trots overspant een spandoek de smalle straat. Het is daar al een tijdje tevoren opgehangen. Dat zelfde is ook aan het andere eind van de straat gebeurd.
Ik weet niet of de hoeveelheid aan uithangboorden u ook opvalt. In de jaren 70 van de vorige eeuw nam deze vorm van reclame een grote vlucht, gelijk de tendens om de drempel tussen winkel en buitenruimte via glazen winkelpuien te slechten. De borden leveren een kakafonie aan indrukken op. Een selectie ter rechterzijde: ‘Kodak’ is een verwijzing naar Fotografe Nelly de Turck, ‘Apotheek’ naar Apotheek Hupperetz, en verderop ‘Lips’ naar Lamers en ‘Robinson’ met ‘Colada’ refereert aan de winkel met laatstgenoemde naam. Links in de straat is verticaal een deel van de term ‘BRILLEN’ zichtbaar, verwijzend naar de brillenzaak van Dolf Janssen. Verderop hangt het bord ‘Constant’ van Juwelier H. Mertens, later nog kortstondig aan de Nieuwe Markt gelegen.
De foto geeft gelijk ook de naam van de uitvoerder van de klus: B.V. Aannemersbedrijf M. Meijsen jr., dan nog zo het telefoonnummer 04957 gevestigd in Hugten bij Sterksel. In de jaren tachtig staat het bedrijf in de telefoongids geregistreerd als Weerter bedrijf. Of dat te maken had met deze megaklus?
Theo Schers
Erfgoedcluster Weert
1Weert katern 'Toen en noow' woendag 18 oktober 2016
Klik op de afbeelding voor meer foto's